OUTONO PARA RAPACES

Os nenos teñen un mes só para eles. As actividades comezaron co espectáculo de maxia do mago Martín Camiña “A outra realidade” que encheu todas as localidades do teatro principal, continuaron o 3 de outubro coa Gala de Novo Circo para a presentación da programación teatral, e continúan durante todo o mes de outubro con 3 marabillosas obras pensadas para o público infantil. A obra prevista para o 24 de outubro, “Babiglub” da compañía Galitoon, por motivos completamente alleos ao Departamento de Cultura trasládase para o 12 de decembro.


10 de outubro ás 18:30 horas. Teatro Principal. Entrada 2 €

“VIOLETA COLETAS CONTRA AS SALCHICHAS ¡GULP!”
De Títeres Trompicallo


17 de outubro ás 18:30 horas. Teatro Principal. Entrada 2 €

“DOUS PALLASOS EN APUROS”
Dos Sete Magníficos máis Un


24 de outubro (aprazada)

31 de outubro ás 18:30 horas. Teatro Principal. Entrada 2 €

“CONTOS MARIÑEIROS”
Da Compañía Ghazafelhos

LA ESTRATEGIA DEL AVESTRUZ

TEATRO ENSALLE
"LA ESTRATEGIA DEL AVESTRUZ"
22 DE MAIO ÁS 21:30 HORAS
TEATRO PRINCIPAL
ENTRADA: 5 €

Hai unha frase que lle escoitei hai tempo a unha das nosas actrices de máis anos de experiencia e era que: “sempre que hai unha estrea os da profesión imos en masa unicamente porque o que non vai é quen ese día é a vítima da maledicencia dos demais”. E quizais xa un teña unha certa mirada cínica coa profesión despois de tantos anos, pero creo que si que hai bastante de certo na mala fama dos profesionais da escena no sentido de seren...algo teatreiros, e que nas súas manifestacións de esaxerado afecto sempre hai moita impostura. Detrás do escenario, abundan as actitudes cainitas, as envexas, os egos esaxerados e a adulación interesada. Sen embargo, sempre hai algunha rara avis que se move noutros ceos máis limpos.
E en Galicia, unha de esas raras avis é o Teatro Ensalle. Ensalle é ademais dunha compañía, unha sala de danza e teatro contemporáneo de Vigo. Apenas coñezo aos seus directores, e digo que apenas os coñezo (casi só por asistir como público á súa sala) porque non van aos saraos, non chaman por teléfono para vender o seu traballo, non adulan aos que reparten as subvencións, non fan politiqueo...en definitiva, non se venden.
Un pode estar a veces máis ou menos de acordo coa súa proposta estética, coa súa linguaxe. Un pode ser máis ou menos militante da súa concepción teatral, un pode discrepar acerca das bondades de este ou de aquel espectáculo, pero sempre da a impresión de que ata certo punto a eles...non lles importa. Da a sensación de que Teatro Ensalle mantén unha fidelidade insubornable a uns principios que defende ante o mundo sen corromperse de ningún modo e sen subordinarse a ningún outro interese máis que a súa visión artística.
A súa existencia, no espazo da cultura alternativa é unha ventá aberta á liberdade. O feito que dentro do sistema cultural, que tende polo seu ancoraxe nas estruturas do poder á banalización dos contidos, poidan existir aínda estes francotiradores, pouco amables, nada obsequiosos, e aos que os lacaios chaman soberbios por non participar na súa cerimonia cotiá de hipocrisía, resulta unha especie de milagre neste país noso onde a independencia é percibida como unha agresión.
Co peche da Sala Galán de Santiago, ante a indiferenza e o desprezo dos poderes públicos, do mundo da cultura en xeral e sobre todo ante o indisimulado goce do sector teatral, que se sentía íntimamente ferido ao ver reflexado naquel espello de rebeldía o seu finximento subornado, é a Sala Ensalle o último reduto de insurrección ante o formalmente obvio. O último espazo de obstinada resistencia ante a vulgaridade.
As veces parece que o mundo da cultura está dirixido por cortesáns sen máis talento que a maledicencia e a insidia, tiralevitas e mesquiños personaxiños autohumillados e só aptos para a vileza. Pero resulta que non é sempre así, que tamén hai persoas nobres e valentes, con escrúpulos e principios, ás veces con máis talento, ás veces con menos, ás veces máis preto do público, ás veces máis lonxe, pero sempre coa verdade do seu mensaxe como mascarón de proa, guste a quen guste, caia quen caia, pese a quen pese.

PEZ EN RAYA: LO CEREBRO

PEZ EN RAYA
“LO CEREBRO”
VENRES 15 DE MAIO ÁS 21:30 HORAS
TEATRO PRINCIPAL
ENTRADA: 5 €


Abúsase tanto do termo “humor absurdo” que practicamente xa se perdeu o significado. Absurdo etimoloxicamente ven de ab-surdus, os sons que emite un xordo, que se consideran inintelixibles e disparatados, mesmo de mal gusto. Pero o termo “absurdo” aplicado ao arte, ao teatro, ten outra acepción. O Teatro do absurdo, que afunde as súas raíces nas experiencias previas de Alfred Jarry, de Dadá, dos surrealistas ou do Teatro da Crueldade de Artaud, ten en realidade un fortísimo compoñente de cuestionamento da orde establecida das cousas. A introdución de elementos de nula coherencia, incompatibles co real, tanto na linguaxe como na forma, serven para dalgún xeito, crear un novo marco do posible .

O mesmo cabe dicir do humor. Ás veces, mesmo o humor segue as pautas establecidas pola nosa concepción do real. A irrupción do absurdo é liberadora, capaz de xerar unha realidade obxectiva alternativa, onde non rexen as nosas leis físicas nin lóxicas. Cando o celebradísimo Gila, un dos mestres do humor absurdo di: “eu tiña que nacer en inverno pero como éramos pobres e non tiñamos calefacción esperei a nacer en maio”, non só está a facer humor, está dalgún modo a compor dalgún modo novo as leis do mundo.

Pez en Raya é unha compañía especializada no humor absurdo. E nos seus espectáculos hai unha constante ruptura do habitual ao servizo precisamente de esa outra realidade que se nos quere mostrar na súa existencia ameazante ao cotiá, como un exército rebelde orgullosamente alzado ante o estatismo. Pez en Raya libérase das convencións do previsible para liberarnos tamén a nós desa inmóbil realidade opresiva precisamente coa carga explosiva da risa. Gila pon na súa cámara de fotos dinamita en lugar de magnesio e “mata unha boda”. A dinamita da gargallada fai máis por nós que darnos uns instantes de felicidade corporal coa implosión do noso sistema límbico. Tamén nos dota de armas intelectuais para poder enfrontarnos dende o lado dos insurrectos, dos sediciosos, dos revoltosos, dos alborotadores, dos humoristas, dos seres libres, á espantosa solidez de chumbo do cotiá. Recibimos ao inimigo cun sorriso, e xa non estamos inermes.

Datos biográficos:

Dende o seu nacemento, en 1997, e amparada nas especialísimas personalidades de Joan Estrader e Cristina Medina (agora coñecida polo seu traballo na telecomedia “La que se avecina”), a compañía non fai máis que recoller premios en cada un dos seus traballos. Leva preto dun millar de representacións tanto en España como en Sudamérica i os seus traballos anteriores recibiron premios de tanta importancia como o da Fira de Teatre de Tárrega, posiblemente a máis importante da península ou por dúas veces, o do Festival de Humor de Madrid. Nesta ocasión reflexionan, a partires dunha sorprendente conferencia, sobre o uso do cerebro e de como o utilizamos para representar o mundo exterior.

Susana Sánchez Aríns presenta [De]Construçom

Como este blog non existía cando Susana Sánchez Aríns gañou o Premio de Poesía Pérez Parallé, non puidemos felicitala entón. Aproveitamos agora que ven de presentar o seu primeiro libro [De]Construçom en Edicións Espiral Maior. Susana ademais escrebe no seu blog onde non hai máis que dedicarlle uns minutos á súa lectura para decatarnos de que ela non concibe a literatura como un banal orbitar en torno á propia compracencia senón, xusto ao contrario, en cada liña exhibe, aberta e honestamente, o seu compromiso ético co real e a súa crueza implacable que entra na súa ollada como un virus. Nas súas propias e fantásticas verbas dun poema que a quen isto escrebe lle parece marabilloso:

“chega o virus/o golpe na face e damos em notar no organismo un algo estranho para a rotina/ a saliva que nunca é percebida a arroiar/violenta enchente de rio/as nos dia a dia ausentes amídalas/facas e alfinetes que se incrustam/com cada palabra sussurro zumbido/ no pariental occipicial no esfenoide/ relembrar a existência de um oco/onde o olho direito onde o esquerdo/ porque estala no palpebrar incessante/saber das juntas de todas jogas/ de bigomas, martelos humildes estribos/do vínculo secreto entre nariz e ouvidos/e a calor, a quentura que retira mantas/centas nem afuguentam nem espantam/e chegou o virus, a consciência do real./a doutora diz nom ser mais que gripe./eu penso que un algo de gaza tambén há.

e de congo e de sri lanka e de somália e de colômbia e de afeganistám e de iraque e de mianmar e de guiné conakri de darfur de... ”

Pois iso, que noraboa.

O Blog de Susana:
http://www.blogoteca.com/dedoscomovermes

DORMES ACCEDE Á FASE FINAL DOS PREMIOS "BUERO" DE TEATRO JOVEN

Os rapaces e profesores que crearon “Dormes?” empezan xa a monopolizar as entradas deste blog pola impresionante carreira do seu espectáculo. Polo ben da difusión da programación cultural municipal, esperamos que non sigan gañando moitos máis certames ou teremos que habilitar un espazo único para eles.

En fin, o certo é que realmente todos os que amamos o teatro deberíamos sentir un orgullo enorme polo amplísimo e unánime recoñecemento que están a recoller todos aqueles que colaboran neste fermoso proxecto. Neste caso hoxe espertámonos coa fantástica nova de que son os vencedores da fase autonómica dos Premios Buero de Teatro Joven e que disputarán a fase final, a mediados do mes de maio, xunto a outros 16 grupos, un por cada unha das autonomías.

Os Premios Buero, non son ningún recoñecemento banal, está promovidos polos Ministerios de Educación e de Cultura, por varias Consellerías de diversas comunidades autónomas e pola Fundación Coca Cola. Participan centos de grupos de toda España e o xurado que os decide está integrado por nomes de enorme prestixio no mundo do teatro. Por iso, só o feito de alcanzar esta fase xa é de por si un éxito incontestable e un soño que moitos outros desexarían ter cumprido.

En fin, desexámoslle moita sorte a “Dormes?”, aínda que é evidente que non están onde están por cuestión de azar senón de talento. Oxalá podamos estar asistindo ao nacemento dunha brillante e nova xeración de actores, técnicos, etc, que revitalicen a linguaxe escénica estradense.

http://www.premiosbuero.com/default.cfm

TEATRO NACIONAL NEGRO DE PRAGA

TEATRO NACIONAL NEGRO DE PRAGA
'Las aventuras del Barón Munchaussen'
Patrocinado por Caixanova

TEATRO PRINCIPAL
Martes, 12 de maio ás 21:30 h.
Entrada: 10 €



Cando o mundo da infancia está a piques de desaparecer, enterra en cada un de nos algunhas das súas imaxes trazando unha misteriosa cartografía no fondo da nosa memoria amordazada pola traizón do cotiá, pero que está aí, latente, ofrecendo unha posibilidade constante de ser desentrañada e de desenterrar aqueles rumores de lenda, mito i espexismo que entón nos fixeron sentir tanto.
E teño a seguridade de que para moitísimos de nós, nesa especie de lugar onde habitan os personaxes da nosa nenez, como aqueles deuses do exilio de Heine que se resisten a morrer, pero que permanecen nun limbo fora do real, nese lugar de refuxio da fantasía ferida, reina entre moitos, o rei dos tolos, o Barón de Munchaussen, protagonista deses dous marabillosos textos alemáns, asinados por Raspe e Bürger e que desencadea en nós un torrente de imaxes fabulosas...o cabalo do Barón atado á punta máis alta dun campanario, cando todo un pobo xurde do desxeo, o propio Barón atravesando o ceo sobre unha bala de canón ou aferrado a unha bandada de patos, o seus increibles criados, a pavorosa imaxe da morte......e un sen fin máis que o converte nun dos libros máis máxicos que un neno pode ter nas súas mans.
E se esta idea cae nas mans dunha compañía, o Teatro Nacional Negro de Praga, que transforma en prestidixitación e feitizo encantado o acto teatral, estamos ante unha das oportunidades da nosa vida de asistir este martes a un espectáculo extraordinario, sen que entendamos esta palabra no seu banalizado sentido “ordinario”, senón, no que significa realmente: único, fora do común, insólito, á marxe do real.
A técnica do teatro negro consiste no uso da chamada “luz negra” que unicamente ilumina os homes e os obxectos tratados con fosforescencia. O resultado é unha explosión de cores dunha viveza extrema e converter o escenario nun lugar onde non rexen as leis da física e onde todo, absolutamente todo, é posible, abríndose unha terceira dimensión espacial no habitual desenvolvemento das representacións en paralelogramo plano.
O uso xa comentado da luz, do mimo, da música e o son, das proxeccións, do baile, baixo os raios case imaxinarios da luz ultravioleta, son os instrumentos que esta magnífica compañía, coñecida en todo o mundo, usa para propoñernos esta viaxe ao mundo dos contos, esta recuperación do noso imaxinario mítico esquecido. A “luz negra” foi descuberta en 1801 polo físico alemán Johan Wilhelm Ritter i describiuna como raios invisibles situados xusto detrás do extremo violeta do espectro visible. Quizais sexa isto unha certeira metáfora do que o teatro, e a arte, poden facer por cada un de nós: abrir as portas para ampliar o noso espectro visible, presentar ante os nosos ollos o invisible.






PD.- Aqueles que teñan unha cultura máis visual, quizais lembren a versión cinematográfica, dirixida por Terry Gilliam, cun John Neville inesquecible e na que xa despuntaba unha novísima Uma Thurman, absolutamente arrebatadora

WATER BROS PRODUCCIÓNS

Gostaríanos animar a calquera estradense que teña algo que mostrar, sexa do ámbito artístico ou cultural que sexa, que se poña en contacto con este blog. Músicos, fotógrafos, Graffiteiros, DJ´s, poetas, escultores, artistas gráficos..... Queremos saber de vos, axudarvos no que poidamos, e tentar entre todos que o voso traballo teña máis visibilidade.

No campo do audiovisual, realmente é unha enorme alegría poder contar aquí que hai un grupo de mozos na Estrada traballando dun xeito realmente moi imaxinativo, con sentido do humor e talento narrativo para o thriller, na creación de curtametraxes. Trátase do grupo Water Bros que xa ten circulando dende hai tempo na rede os seus primeiros traballos, con títulos tan atraíntes como

"Outra vella no millo"
"Colleunos a noite"
e a secuela
"Outra vella no millo 2"

Podedes visitar a súa web en:

http://waterbros.unlugar.com/

Añadilos ao Messenger en:

waterbrosproducions@hotmail.com

E tamén localizalos no Tuenti.

"¿DORMES?" VENCE NO CERTAME DO BAIXO MIÑO

Unímonos dende aquí ás felicitacións que os alumnos e profesores do IES García Barros reciben merecidisimamente polo seu traballo en “¿Dormes?” que ven de ser premiado no Certame de teatro non profesional do Baixo Miño e desexámoslles o mellor para os outros retos que aínda teñen por diante. ¡¡Noraboa!!

YLLANA: BROKERS

24 DE ABRIL
21:30 HORAS
ENTRADA: 5 €
TEATRO PRINCIPAL



Non hai moito que un poida dicir sobre a Compañía Yllana. A súa relación de amor cun público que os adora fanaticamente, os seus case 20 anos de historia nos escenarios, os seus espectáculos e as miles de representacións nos mellores teatros do mundo falan por si mesmos. Da a impresión que neste caso, máis que noutros, as palabras sobran para definilos. Fieis ao seu estilo de humor xestual e irreverente, espectacular e irónico, a compañía fai desta renuncia á linguaxe verbal, en realidade unha aposta absoluta pola linguaxe universal do xesto.

Nesta ocasión, preséntannos a súa visión do mundo das finanzas, do luxo e do furor consumista, da vida sana, da divinización das marcas.... completando unha obra absurda, e segundo as súas propias palabras, “incriblemente viciosa e corrupta”. Perfecta para tempos de crise.

¿E TI QUEN VES SENDO?

TALÍA TEATRO

¿E TI QUEN VES SENDO?

17 E 18 DE ABRIL ÁS 21:30 H.

TEATRO PRINCIPAL

Para gusto do que isto escribe, “¿E ti quen ves sendo?” foi a mellor obra da tempada do ano 2008 e, aínda que xa sei que esta opinión é por suposto moi discutible, tamén a mellor da pasada Feria de Teatro de Galicia. Cando rememoro os momentos máis divertidos que o teatro galego me fixo pasar nos últimos dez anos, por algures, sempre aparece unha obra de Talía Teatro. E esta, a que nos ocupa, non só non é ningunha excepción, senón que alcanza momentos dunha gran comicidade e brillante posta en escena.

O texto é unha adaptación en clave contemporánea do clásico “Anfitrión” de Plauto, realizada polo extraordinario cómico, contacontos, director de escena, escritor e actor que é Cándido Pazó, sen lugar a dúbidas un dos talentos máis realmente talentosos da nosa cultura. Para aqueles que teñan certa teima contra os textos teatrais clásicos, advertir dende aquí, que a concepción da obra, o espírito dos personaxes desdobrados e a propia linguaxe son radicalmente modernos e toda a función ten un ritmo áxil, mesmo vertixinoso, con diálogos ateigados de sarcasmo, ironía, dobres sentidos e humor puro e duro, demostrándose unha vez máis que a comedia para todos os públicos non ten por qué ser concibida como un insulto á intelixencia e que se poden crear espectáculos absolutamente exitosos e hilarantes, nos que a calidade e o respecto polo espectador afloran en cada unha das partes que compoñen a arquitectura da obra: nas aproximacións aos papeis dos actores, no escenario, na concepción do tempo teatral, no texto dramático, nos movementos....Todo en ¿”E ti quen ves sendo?” está tratado coa máxima seriedade, precisamente para conseguir esta obra de total comedia, intelixente, divertida e das que un sinte auténtico pracer como espectador de teatro.

"¿DORMES?"

8 DE ABRIL ÁS 21:30 H.

ENTRADA CON INVITACIÓN

O Taller de Creación Artística do I.E.S. García Barros estase a revelar como o ámbito de creación teatral máis orixinal do Concello da Estrada. E non sería xusto dicir só orixinal, senón tamén quizais faise obrigatorio engadir que é o que ten o discurso de máis profundidade e a maior preocupación pola estética, a imaxinación e a experimentación constante.

En cada espectáculo, están a demostrar que o éxito de público tamén se pode lograr con propostas que teñen como sinal de identidade o seu alonxamento absoluto da vulgaridade e dos recursos ao humor chabacano, para mostrar un culto irrenunciable a unha concepción preciosista e sorprendente do feito escénico, con espectáculos áxiles nos que se miman os detalles formais pero nos que estes, están sempre ao servizo dunha reflexión profunda.

Nesta ocasión, o taller reflexiona acerca da existencia física e imaxinada, entre o soño e a vixilia cun espectáculo unanimemente aplaudido e magnificamente criticado. E sobre todo, onde se pon de novo de manifesto o seu compromiso, a súa aposta por entender a arte como mensaxe, onde cómo se din as cousas é moi importante, pero o importante realmente é o que se di. E cando a arquitectura da forma, a beleza do que se ve, ten coma única función iluminar aquilo sobre o que se quere reflexionar é cando realmente falamos de teatro, cando realmente entendemos o teatro como a arte marabillosa, perturbadora, inspiradora e resplandecente que pode ser. Esa que produce eses lóstregos na conciencia e no espírito e que nos eleva tanto aos creadores como aos espectadores.

ULTIMAS NOVAS SOBRE "O DÍA DO PAI"

"O DÍA DO PAI" de Teatro Malasombra, consegue un cheo absoluto no Teatro de Redondela o pasado 28 de marzo, con preto de 100 persoas que se quedan sen poder acceder á representación ao colgarse o cartel de "Non hai billetes".

MALASOMBRA TEATRO: O DÍA DO PAI

3 E 4 DE ABRIL
21:30 H.
TEATRO PRINCIPAL
ENTRADA: 5 €


Despois de recorrer toda Galicia coa súa anterior comedia, “Non é tan fácil”, Malasombra Teatro inicia unha nova xira exitosa con “O día do pai”.

“O día do pai” é unha adaptación da célebre comedia de Ana Graciani e Gabriel Olivares sobre a paternidade humana que xa obtivo un sen fin de críticas laudatorias no seu paso polos escenarios españois e que agora chega a Galicia na versión de Marcos Orsi, un dos nosos directores con máis gancho para o humor intelixente.

Tres homes de moi diferente aspecto, idade e condición, foron citados nunha clínica de reprodución asistida. Descoñecen o motivo pero sospeita –témense- que son requiridos para ser obxecto dunha proba de paternidade. Cren non ter nada en común aínda que pronto descubrirán que os tres mantiveron unha relación coa mesma muller que os someterá a unha delirante “proba de paternidade”.

Manuela decidiu ser solteira e busca un pai solteiro. ¿cal dos tres será o máis adecuado para converterse en pai?

O día do pai é unha comedia trepidante sobre esta singular loita de espermatozoides por conquistar o óvulo. Todos pelexarán por acadar o mesmo fin desenvolvéndose unha auténtica selección natural nunha clínica de reprodución artificial.




DATAS PRÓXIMAS DA XIRA

14 marzo ORTIGUEIRA
20 marzo MILLADOIRO
28 marzo REDONDELA
3 e 4 abril A ESTRADA
17 abril LALÍN
24 abril BERTAMIRÁNS
25 abril MUROS
26 abril MUROS
15 maio O CARBALLIÑO

MARZOPOP: YOU AM I

XOVES 26 DE MARZO: 22:30 HORAS

TEATRO PRINCIPAL

ENTRADA: 5 €

You am I é unha das Bandas de rock australianas máis exitosas e admiradas de todos os tempos. Concentrada en torno á figura do cantante e guitarrista Tim Rogers contan xa con varios discos de ouro e coa admiración confesada de bandas como Sonic Youth ou Sound Garden, que se declaran fans de You am I.

Aínda que formados en 1989, foi en 1993 e sobre todo 1994 cando, convertidos xa en banda de referencia en Australia, deron o salto ás grandes listas de Estados Unidos co seu LP “Hi Fi Way”, un álbum espectacular cheo de melodías e estribillos pops intemporais, ao que lle seguiu o lanzamento a todo trapo pola Warner Bros. en todo o mundo do seu seguinte traballo "Hourly, Daily", moito máis obsesivo e existencialista, cunha prosa núa e ás veces desesperada e árida.

A estes, seguíronlle os recoñecidísimos "#4 Record" e "Dress Me Slowly", así como a recopilación "The Cream & The Crock", non un grandes éxitos ao uso, senón realmente unha perspectiva seria e enfocada de toda a súa carreira.

Este xoves, preséntannos o seu último álbum, “Dilettantes”

MARZOPOP: LOS NEGATIVOS

DÍA: 20 DE MARZO

HORA: 22:30 H.

ENTRADA: 5 €




Agora que está tan de moda o uso da palabra "mítico", Los Negativos si que é unha das bandas míticas do pop-rock español. Formado en 1984 en Barcelona, a súa música nace do pop psicodélico dos anos 60 con claras influencias de grupos como The Birds, The Beatles, etc. O seu primeiro disco Piknik caleidoscópico foise convertendo, co paso do tempo nunha auténtica xoia de colección e nun referente básico de calquera discografía pop. A pesares da súa desaparición en 1987, foi un destes grupos nos que se produce un engrandecemento da súa figura a posteriori, sendo reivindicado por toda a cultura pop posterior.

A finais do 2008, o enorme éxito que tivo a reedición dos seus primeiros traballos animounos a recuperar a súa carreira musical e volver de novo aos escenarios, coa edición ademais dun novo disco, “Dandies entre basura”, un excelente traballo que combina de novo psicodelia e estribillos pop, coa inclusión de metais, órgano Hammond, etc.

Temos a fortuna ademais, de que o concerto de A Estrada sexa o primeiro tras a edición do novo disco, e o único en Galicia, polo que se prevé unha gran entrada. Aconsellamos reservar. Podedes facelo neste email: cultura@aestrada.com

www.myspace.com/losnegativos

MARZOPOP: HENDRIK RÖVER Y ESQUELETOS

DÍA: 13 DE MARZO
HORA: 22:30 H.
ENTRADA: 5 €


Hendrik röver, cantante, guitarrista en líder de “Los Deltonos” publicou en 2008 o seu primeiro traballo en solitario, tras unha frutífera carreira no mundo da música, baixo o título de “Esqueletos”. A paixón de Hendrik polo folk e a música de raíces americana recóllese nestas cancións case espidas de arranxos musicais, practicamente “esqueléticas”, co único acompañamento de Miguel Bañón do grupo “Los Marañones” e que son un acompañamento perfecto para esas tardes invernais de domingo ao carón do lume ou as que soarían no hábitat de Hendrik, algunha vella gramola de bar moribundo nalgún quilómetro perdido da Route 66.

Cancións de trens, traizóns, camaradas, regresos a casa, resacas e decisións demasiado tempo aprazadas, que son o froito da tendencia vivida nos últimos tempos por H. que espía os temas coa pretensión de que se sostiveran coa mínima andamiaxe posible, sen depender de complicados arranxos ou do volume explosivo e que puideran convencer ao público cantadas co único acompañamento dunha guitarra acústica.

O disco tivo o seu nacemento contestando Hendrik exitosamente ao reto que promove cada ano unha emisora de New Hampshire, de componer, editar e gravar un disco no prazo dun mes. No 2009, volveu a superar con nota o exame, e as novas cancións xa se poden escoitar no seu myspace

Evocacións dos más grandes, Steve Earle, Kris Kristofferson, Jim Lauderdale, fantásticas composicións propias e versións de clásicos tan marabillosos como “Wichita Lineman”. Un concerto deses dos que un sale cunha fonda sensación de calor no espíritu.

http://www.blogger.com/www.myspace.com/hendrikrover

MARZOPOP: LOS REYES DEL K.O.

DÍA: 6 DE MARZO
HORA: 22:30 H.
ENTRADA: 5 €

O Festival MARZOPOP iniciase o vindeiro venres coa actuación de LOS REYES DEL K.O. Marcos Coll e Adrián Costa levan practicamente toda a súa vida, (e isto non é unha esaxeración) dende case nenos, militando na relixión delirante do blues. Despois de percorrer cada un dos garitos do underground galego case na súa adolescencia, o seu talento non lle pasou desapercibido á Tonky Blues Band madrileña, a banda de referencia do blues nacional. Tras pisar practicamente todos os escenarios de España, compartindo o mesmo con lendas como Chuck Berry,Johnny Winter, Buddy Guy, Solomon Burke, The Faboulous Thunderbirds, John Mayall, fundaron en 2002 a súa propia banda, editando o disco “Coll vs. Costa” que foi declarado pola crítica mellor disco de blues do ano. O título, así como o nome da banda, ven dado polas veladas de boxeo que amenizaron como músicos.

En 2004 fixan a súa base en Berlín, a capital do blues europeo, onde seguiron recollendo premios nunha carreira cada vez máis sólida e fulgurante, xirando por toda Europa, en nos últimos tempos, coa auténtica meca do blues, Estados Unidos.

Os seus concertos son dunha forza e explosividade extraordinaria, ademais ter unha comunicación constante co público coa súa simpatía. A día de hoxe, hai poucos concertos onde un se poida divertir máis, que con LOS REYES DEL K.O.

http://www.losreyesdelko.com/
http://www.myspace.com/reyesdelko

AS VINGADORAS (27 e 28 de febreiro. 21:30 h.)

Marían Bañobre e Isabel Risco conforman dende a súa espectacular aparición na escena galega con “Unhas cincentas desclowntroladas” unha das parellas cómicas máis efectivamente descontroladas, sorprendentes e divertidas do mundo do espectáculo. Tras unha breve separación onde M. Bañobre dedicouse sobre todo ao seu traballo como actriz na compañía “Teatro de Ningures” e Isabel Risco ao seu traballo televisivo na serie Air Galicia, onde interpreta diversos papeis, volven de novo a compartir escenarios no que se anticipa como un dos terremotos cómicos do 2009.


Neste novo proxecto compartido adaptaron ao teatro de clown a serie televisiva, moi coñecida nos anos 70, “The Avengers”, “Os vingadores”. Están ademais dirixidas polo prestixioso director teatral londinense John Wright que se implicou dende o principio no proxecto cando tivo noticia del, facéndose parte da preparación actoral e produción en Londres e outra parte, coa súa presenza, en Galicia.


Sobre a compañía:
http://maquinariapesadateatro.blogspot.com/

Sobre o director:
http://en.wikipedia.org/wiki/John_Wright_(theatre_director)

ANIMALES ARTIFICIALES (6-2-09.21:30 h.)

Matarile Teatro non é xa soamente a mellor compañía de teatro xurdido neste país, senón que, espectáculo a espectáculo, estase a sinalar nas miradas de crítica e público, como un dos rexeneradores do panorama teatral europeo. Hai como un constante avance exploratorio nas posibilidades expresivas do xénero humano, como un laboratorio que experimenta sen cesar sobre a comunicación, sobre a nosa relación cos demais e con nos mesmos, nun ton case sempre irónico e mesmo cómico, no que as experiencias individuais dos actores, a súa profunda individualidade constrúen unha arquitectura invisible, que semella achegarse á total naturalidade, á visión do real sen arteficios.

Matarile é coñecida pola súa capacidade de crear extraordinarias imaxes escénicas, case máis propias pola súa singular construción e beleza e o seu carácter onírico do linguaxe cinematográfico que do teatro, e nesta obra, como nas anteriores, preséntannos momentos absolutamente dunha intensa emoción para os sentidos, que deixan sen palabras, atónitos, nos que a linguaxe dos corpos, o texto, a luz, a música, conforman un universo no sentido estrito do termo, latente, vivo e único.

Este espectáculo, está co producido polo Festival Internacional de Teatro de Málaga e o Teatro Fernán Gómez/Centro de Arte de Madrid, (o que era o antigo Centro Cultural de la Villa), un dos proxectos máis emblemáticos de Alberto Ruíz Gallardón, representándose alí no pasado mes de maio. Igualmente o anterior foi producido polo Teatro de la Abadía de José Luis Gómez, facendo tempada tamén neste fermosísimo espazo madrileño. Incriblemente, a pesares de ser a única compañía realmente capaz de cruzar as nosas fronteiras sen apoios públicos, habitual dos mellores festivais de teatro e dos espazos con máis vocación de innovación, ou quizais precisamente por iso, as posibilidades de disfrutar en Galicia do teatro de Matarile non son moi numerosas, por non dicir apenas nulas. Tras o peche da Sala Galán, auténtico illote de creatividade, independencia, transgresión e innovación, esquecido e mesmo sabotado polas altas instancias que rexen tan exitosamente o teatro e a cultura en Galicia, non parece que o feito de exiliar ao grupo de máis talento sexa motivo de ningunha meditación. Sen embargo, os amantes da beleza pura, da reflexión, do sentido do humor, da auto parodia, do espectáculo de homes e mulleres exhibindo a súa humanidade en corpos e palabras, poden achegarse o venres, 6 de febreiro ao Teatro Principal. A entrada custará 5 euros. Que vostedes o disfruten.

• http://www.matarileteatro.com/

• Críticas e Reseñas:

• http://www.artezblai.com/artez/artez132/engira/Equilibrioentraleanimalidad.htm
• http://comunidad.uem.es/arodriguez/post/2008/05/11/animales-artificiales-matarile-teatro-
• http://www.elmundo.es/metropoli/2008/04/30/teatro/1209568565.html
• http://www.eter.es/dn/notis/noticia.php?id=11809
• http://www.celcit.org.ar/noticias_294_ana.valles:.“el.teatro.esta.demasiado.basado.en.la.literatura”.html

NANCHO NOVO ABRE A TEMPADA TEATRAL

Comezamos este venres día 30 (21:30 horas) a programación deste semestre cun dos seus pratos fortes. O que protagoniza o extraordinario actor Nancho Novo co seu novo monólogo "Sobre flores y cerdos (Más Nancho que largo)" no que plantexa unha reflexión cómica, sobre o mundo da parella co seu particular estilo, que define como Guarromántico. Trátase dun espectáculo orixinal, diferente, que utiliza como nexo conductor do seu monólogo a poesía, as cancións.....conseguindo facer rir dende o principio ata o final con esa cercanía e ese contacto co público que caracteriza a Nancho, e ese humor seu tan sarcástico e agudo. As entradas estarán á venda a un prezo de 10 € na taquilla do Teatro Principal, unha hora antes da función.

Nos enlace que seguen, tedes un dossier moito máis completo sobre a obra, así como a súa carreira. Déixovos tamén enlaces á súa páxina persoal e ao seu blog, así como un pequeno trailer da obra en youtube:

• 
  Dossier Nancho Novo
  
  http://www.youtube.com/watch?v=li_b1b4agMg
  
  http://nancho-novo.com/
  
  http://nanchonovo.blogspot.com/

ESTREA DO FILM "FRÍO"

Este sábado ás 21:30 h. estrease no Teatro Principal a película "Frío", protagonizada polo noso veciño Xoque Carvajal xunto a Tzeitel Rodríguez e na que tamén participa o actor estradense Martín Sánchez. A película é un drama policial dirixido por Román Gutierrez que a pasada semana se estreou en 60 concellos de Galicia simultaneamente, pero que reservou esta data para A Estrada pola relación especial que teñen os actores coa vila. A entrada será gratuita e asistirán a ela o plantel de actores ao completo, así como o seu director.

FOTOS DE CARPACTIVA

BENVIDOS A CARPACTIVA!!!!

DIVERSIÓN PARA TODOS OS PÚBLICOS

PETER PUNK E O SEU AXUDANTE
FRAN CAMPOS GUITAR HERO
ROI SIXTO EN PLENA ACTUACIÓN

CARPACTIVA

CARPACTIVA é unha xira de circo itinerante polas parroquias da Estrada. Trátase de afondar máis no desexo do Departamento de Cultura de descentralizar a programación cultural e non esquecer á poboación do medio rural das propostas de actividade. Nesta primeira fase programáronse un total de 18 actuacións seguindo criterios xeográficos, de infraestruturas, poboacionais, etc. Pero a intención é que sexa un programa aberto e dinámico, que chegue ata cada poboación do concello e que continúe medrando para ofrecer no futuro máis alternativas de ocio e cultura no medio rural. Ata o día de hoxe, a afluencia de público está facendo pequena a carpa de circo que se instala e calculamos que cando remate a actividade serán preto de 1500 persoas as que teñan disfrutado deste espectáculo novedoso de humor e malabares. Aquí deixamos algúns links do tratamento nalgúns medios de comunicación. Se algún de vos asistiu como público, ¡agardamos os vosos comentarios!


http://www.elpais.com/articulo/Galicia/Luar/posible/elpepuespgal/20081222elpgal_18/Tes
http://www.galicia-hoxe.com/index_2.php?idNoticia=372514
http://www.artezblai.com/artezblai/article.php?sid=7432&mode=thread&order=0&thold=0

MÚSICA CLÁSICA EN XANEIRO

O Departamento de Cultura, como xa ven sendo habitual, inicia o ano cun ciclo de música clásica no Teatro Principal que tenta recoller a distintas sensibilidades tanto de grupos consagrados como do talento de novos intérpretes. Todas as actuacións son ás 21:30 horas e o coste da entrada é de 3 €.

• 2 de xaneiro: Cuarteto de corda "Saiva Nova"
• 9 de xaneiro: Grupo de música antiga 1500: "AMOR E DANZA NA EUROPA DAS NACIÓNS" (unha viaxe musical de ida e volta dende a Península Ibérica pola Europa do Renacemento
• 16 de xaneiro: Grupo Ensemble Vigo 430: "AS CATRO ESTACIÓNS"
• 23 de xaneiro: Quinteto Pentafonía