Susana Sánchez Aríns presenta [De]Construçom

Como este blog non existía cando Susana Sánchez Aríns gañou o Premio de Poesía Pérez Parallé, non puidemos felicitala entón. Aproveitamos agora que ven de presentar o seu primeiro libro [De]Construçom en Edicións Espiral Maior. Susana ademais escrebe no seu blog onde non hai máis que dedicarlle uns minutos á súa lectura para decatarnos de que ela non concibe a literatura como un banal orbitar en torno á propia compracencia senón, xusto ao contrario, en cada liña exhibe, aberta e honestamente, o seu compromiso ético co real e a súa crueza implacable que entra na súa ollada como un virus. Nas súas propias e fantásticas verbas dun poema que a quen isto escrebe lle parece marabilloso:

“chega o virus/o golpe na face e damos em notar no organismo un algo estranho para a rotina/ a saliva que nunca é percebida a arroiar/violenta enchente de rio/as nos dia a dia ausentes amídalas/facas e alfinetes que se incrustam/com cada palabra sussurro zumbido/ no pariental occipicial no esfenoide/ relembrar a existência de um oco/onde o olho direito onde o esquerdo/ porque estala no palpebrar incessante/saber das juntas de todas jogas/ de bigomas, martelos humildes estribos/do vínculo secreto entre nariz e ouvidos/e a calor, a quentura que retira mantas/centas nem afuguentam nem espantam/e chegou o virus, a consciência do real./a doutora diz nom ser mais que gripe./eu penso que un algo de gaza tambén há.

e de congo e de sri lanka e de somália e de colômbia e de afeganistám e de iraque e de mianmar e de guiné conakri de darfur de... ”

Pois iso, que noraboa.

O Blog de Susana:
http://www.blogoteca.com/dedoscomovermes