"BASILIO" DE GALITOON

"BASILIO" DA COMPAÑÍA GALITOON

ESPECTÁCULO INFANTIL

SÁBADO DÍA 30 ÁS 12:00 HORAS

ENTRADA: 3 €

TEATRO PRINCIPAL

A compañía de teatro, TV e espectáculos Galitoon fará na Estrada o próximo sábado, 30 de outubro, a estrea absoluta da súa última produción. Será a partires das 12:00 horas, con entrada a 3 euros. Esta actuación inclúese dentro da temporada de outono da programación cultural municipal.

Con Basilio, meu amigo imaxinario, Galitoon volve apostar polo gran formato, polas historias de aventuras nas que se mesturan personaxes de carne e óso con monicreques. Unha viaxe a través da vida dunha nena, dos seus amigos e dos seus medos. A obra, cunha duración de 50 minutos, está dirixida a nenos e nenas a partires dos 5 anos.

Raquel é unha nena moi sensible e cunha imaxinación desbordada, por iso, os pequenos medos que a maioría de nenos e nenas da súa idade xa superaron, nela seguen vivos. Raquel témelle á escuridade, aos tronos, ás sombras, ao vello armario da avoa, a que non a queiran as súas amigas, a que Pablo, o rapaz que lle gusta, pense que ela non é unha rapaza maior.

Aínda que Raquel quere ser grande, séguenlle gustando os seus vellos xoguetes de pequena, sobre todo os seus peluches: Basilio, agasallo do seu avó e Braulio, obsequio do seu pai.

Todos os días, Raquel fai o mesmo ao chegar do cole: " Aburrirse!", segundo ela. Ata que unha tarde, unha chamada telefónica, unha caixa, unha tormenta, o armario da avoa e os seus peluches máis queridos, obrigarán a Raquel a facer unha viaxe inesperada ata os confíns dos seus medos.

Desde a súa creación en 2005, a compañía teense Galitoon ten representado na Estrada varios espectáculos para un público infantil, como Babiliglub.

BAMBALINAS ASESINAS: "MATÉ A UN TIPO"

COMPAÑÍA BAMBALINAS ASESINAS

"MATÉ A UN TIPO"

DÍA 29 DE OUTUBRO

TEATRO PRINCIPAL

ENTRADA: 10 €

¿Quen non sentiu verdadeiros desexos de matar ao tipo que demora horas diante de nos no caixeiro automático? ¿Encubrirías á túa parella ou aos teus pais se te confesara que se converteron de repente nun atípico asasino en serie?

Maté a un tipo é unha comedia negra protagonizada por Sergio Pazos e Tonino, que se converte nun drama surrealista ata que un un psicólogo empeza a afondar nas relacións dunha familia de clase media na que o hábito de matar remata por converterse nun vicio

CARLOS BLANCO: SÓ

"SÓ"

De Carlos Blanco

DÍA 16 DE OUTUBRO

ENTRADA: 10 €

TEATRO PRINCIPAL

Só. No camiño. Carlos Blanco afronta un novo reto: falar do Camiño. Con Humor: A onde van os peregrinos de medio mundo a toda velocidade? Que présa teñen? Que fan as capelas do Camiño pechadas se a restauración das mesmas se fai con cartos de todos? Por que hai tanto lixo nas cunetas? Hai sexo no camiño? Que entendemos polo "Camiño do Francés"? Cantos/as fan o Camiño por fe ou inquedanzas relixiosas? É o camiño a Fisterra un "bis" do de Compostela? Prisciliano ou o Apóstolo Santiago? Estas e outras preguntas quedarán novamente sen resposta, pero habemos botar unhas risas, claro, porque o Camiño de Santiago pode ter tantas lecturas coma posibilidades hai de facelo. Existen servizos de traslado de mochilas. Hai viaxeiros VIP, naturalmente, e excelentes casas de turismo rural ao dispor dos/as viaxeiras. De todo iso fala Só. Un percorrido que remata en Compostela (ou en Fisterra, se o público quere). Un campo de estrelas, un diálogo aberto con outros mundos, unha homenaxe ao Mestre Gila, un espazo de liberdade e creatividade para tempos incertos. Todo iso e máis é "Só". Humor e hip hop, rutas satánicas e carballeiras, atascos e dores de pernas, bicicletas e pintadas. E a hostalería. Sempre. Todo iso é "Só". Un espectáculo imprescindible para este Xacobeo, unha visión nova de algo eterno. O/Os Camiños a Compostela.

"PALABRAS ENCADEADAS"
DE TALÍA TEATRO
DÍAS 7, 8 E 9 DE MAIO ÁS 21:00 HORAS
ENTRADA: 5 €
TEATRO PRINCIPAL


Un psicópata e a súa vítima, secuestradas nun espazo sen posibilidade de fuxida aparente, van descubrindo a súa historia, onde o que é certo e falso prende sempre dun fío. Na busca da verdade que os levou a esta situación extrema, o papel de culpable vai de man en man e, o que parecía un final previsible, transfórmase en inevitable.O hábil manexo do suspense vai sorprendendo ao espectador cun texto con imprevisibles xiros dramáticos que cruza de xeito apenas perceptible en múltiples ocasións as liñas entre verdade e mentira.

Con este espectáculo, Talía Teatro recibiu os premios María Casares de Teatro ao mellor director para Artur Trillo e mellor actor protagonista para Toño Casais. Para esta ocasión, o Teatro Principal da Estrada habilitou un graderío especial situado dentro do escenario que acerca dun modo absoluto ao público coa escena na búsqueda dunha maior comunicación entre actor e espectador.

En cada unha das funcións haberá espazo para un máximo de únicamente 60 persoas. Recomendamos reservar as entradas con antelación dos seguintes modos:

Email: cultura@aestrada.com
Telf: 986573601

UTOPÍA de "LEO BASSI"

LEO BASSI

"UTOPÍA"

VENRES 23 DE ABRIL ÁS 21:00 HORAS

TEATRO PRINCIPAL

ENTRADA: 10 €

O Bufón, o clown Leo Bassi, o ilustrado, o humanista, o internacionalista Leo Bassi expón a súa visión da Utopía para o século XXI e alza a súa voz para conminarnos a rebelarnos para que no aceptemos mansamente o mundo que se nos impón. Ao tempo fai unha crítica humorística á parálise ideolóxica e ao desconcerto dos partidos da izquierda en todo o planeta, incapaces de ofrecer unha resposta ilusionante ao que Leo considera o fracaso do modelo social e monetario individualista e neoliberal.

Recupera a utopía, unha palabra fermosísima que xa non acostuma a estar no noso léxico habitual, e co talento que só un xenio como él pode ofrecer, propón un espectáculo no que se conxuga o humor con momentos para a reflexión e outros dunha fonda emotividade e intensidade poética. Un espectáculo que é case un exorcismo

TITZINA TEATRO

"EXITUS"
VENRES 16 DE ABRIL ÁS 21:00 H
TEATRO PRINCIPAL
ENTRADA: 5 €

A compañía catalá Titzina é un dos proxectos teatrais máis interesantes da escena española actual. Foi fundada por Diego Lorca e Pako Merino tras cursar estudios na prestixiosa Ecole Internacional de Theatre Jacques Lecoq, e segue á premisa dun teatro ancorado no real.

Os dous actores, que exercen tamén de produtores e directores, realizan nos meses previos á creación do espectáculo unha inmersión absoluta cun traballo de campo no ámbito específico que van a tratar posteriormente en escena.A súa celebrada e archipremiada ópera prima "Folie a deux, Sueños de un psiquiátrico" supuxo meses de traballo nun psiquiátrico, igual que “Entrañas” foi concibida tras unha longa estancia en Bosnia e Serbia buscando as feridas da guerra. Ese traballo de campo supón un aprehender de primeira man os comportamentos humanos neses ámbitos. Os Titzina observan, falan, ven, escoitan interactúan e posteriormente os seus textos xurden como una fusión de todo o que previamente teñen sentido e vivido dese modo tan fondo.

Neste caso, “Exitus” reflexiona sobre a morte dende diferentes puntos de vista tamén extraídos dunha vivencia profunda no mundo do real.O resultado é unha sucesión de escenas entrecruzadas cunha especialísima lóxica teatral onde se alternan o humor negro, o cariño e a humanidade na súa visión máis pura. Unha obra simplemente deliciosa.

http://www.titzinateatro.com/

MIGUEL LAGO

MIGUEL LAGO

(de Paramount Comedy)

"LOS NIÑOS ESTÁN GORDOS"

DOMINGO 7 DE MARZO ÁS 21:00 H

TEATRO PRINCIPAL

ENTRADA: 5 €

Neste espectáculo de 90 minutos, dirixido, escrito e interpretado polo propio Miguel Lago, poderemos desfrutar dunha sátira nunha marcada clave de humor, onde o artista fala de aspectos da sociedade como as aboas, os xeados ou a comida, sempre co indiscutible e imborrable adn galego.

“Los niños están gordos” é unha viaxe, por veces ácida, cunha coidada escenografía e posta en escena. É moito máis cun monologuista e un taburete.

Miguel Lago é unha das estrelas da canle de humor televisiva Paramount Comedy, sendo o monologuista que máis aparicións fixo na historia desta cadea. Con este espectáculo fixo tempada durante un ano nos teatros da Gran Vía madrileña e de Barcelona cun tremendo éxito de público en ámbolos dous casos.

CERRADO POR ABURRIMIENTO

MATARILE TEATRO
"CERRADO POR ABURRIMIENTO"
VENRES 19 DE FEBREIRO ÁS 21:00 HORAS
TEATRO PRINCIPAL
ENTRADA: 5 €

“A literatura existe porque o mundo non basta” di Pessoa nun dos seus versos. Ou o que é o mesmo, o exterior, á marxe da nosa representación simbólica, non ten realidade por si mesmo. A Natureza exhibe un conxunto de obxectos pero é a nosa visión cultural sobre eles quen os transforma nunha paisaxe. Así, os tratados de paisaxística dedican capítulos á “Invención da montaña” á “Invención do mar” á “Invención do deserto”que reconstrúen as xéneses do nacemento destes accidentes xeográficos para a mirada do home. Considérase a Petrarca o descubridor da montaña a partires do seu célebre ascenso a Mont Ventoux. Antes, os cumios e as cordilleiras eran lugares agrestes e inaccesibles que só tiñan unha presenza no imaxinario dos homes como ámbitos para o perigo, a fatiga, a morte, para todo o inhóspito. Pero trala soberbia descrición de Petrarca da vista dos Alpes, que o “priva de sentido”, no que descobre unha “insólita lixeireza do ar polo escenario sen límites”, as montañas emerxen desa Natureza indefinida como espazos de infinito e nós, homes construídos pola cultura, xa somos quen de admiralas na súa vasta e inabarcable presenza. Somos capaces de gozar do mundo porque outros antes que nós o edificaron simbolicamente. Antes diso, non había máis que pavor.

De igual modo a arte, cando merece ese nome, ten como misión precisamente a exhibición do humano no seu desabrigo máis absoluto. E aínda que poida resultar paragóxico, o máis verdadeiro do home, o que máis nos ensina, o que nos mostra o noso reflexo tal cal somos é precisamente a teatralización, a artealización do sentimento, a literatura. E é nese terreo xusto por onde Matarile Teatro transita e alza unha vez máis esa arquitectura de imaxes, movementos, cores e verbas de exquisita perfección. Artificio que está ao servizo unicamente da exhibición, por veces impúdica, descarnada, dunha verdade que fala da realidade do humano, da reflexión sobre o noso valor no mundo, o noso peso, sobre o valor das cousas que facemos, a qué actividades nos entregamos, sobre o aburrimento, sobre a concepción do amor.

Durante a función asistimos a momentos dunha beleza plástica indefinible: un proxector no que Ana Vallés declama con voz rota a súa esencia como adición de tristezas acurrala contra as sombras a unha bailarina que é capaz de facer unha sinfonía con cada pregue das súas articulacións; un espello que enfronta ao espectador coa súa propia mirada; o espectáculo por veces esvaece e se torna invisible, as veces aflora o sentido do humor e xusto ao instante seguinte a música nos transporta a un territorio ignoto onde os corpos en movemento se transmutan en categorías humanas. Cara ao final, Xan Cejudo cita a Pessoa. A compañía reflexiona nese intre sobre como teatralizar o sentimento para que sexa máis certo, máis real. A arte non é un finximento da vida senón que é o verdadeiro modo en que esta aflora. E así escoitamos a Xan dicir: “Serei sempre o que non naceu para isto. Serei sempre o que non tiña cualidades. Serei sempre o que esperou a que lle abrisen a porta dunha parede sen porta”. Namentres, Ana corrixe a modulación do actor, os seus xestos, o seus movementos..., e precisamente nese modelado da súa expresión cobra forma a cada instante unha humanidade máis concreta. E canto máis evidente é a construción simbólica da escena máis profundo é ese sentimento de desesperanza que evoca: “Fixen de min o que non souben.E o que puiden ter feito non o fixen. Vestín un disfrace equivocado....Non son nada. Nunca serei nada. Non podo querer nada. Aparte diso, teño en min todos os soños do mundo”.

http://www.artezblai.com/artez/artez151/estrenos/matarilecerradoaburrimieto.htm