"¿DORMES?" VENCE NO CERTAME DO BAIXO MIÑO

Unímonos dende aquí ás felicitacións que os alumnos e profesores do IES García Barros reciben merecidisimamente polo seu traballo en “¿Dormes?” que ven de ser premiado no Certame de teatro non profesional do Baixo Miño e desexámoslles o mellor para os outros retos que aínda teñen por diante. ¡¡Noraboa!!

YLLANA: BROKERS

24 DE ABRIL
21:30 HORAS
ENTRADA: 5 €
TEATRO PRINCIPAL



Non hai moito que un poida dicir sobre a Compañía Yllana. A súa relación de amor cun público que os adora fanaticamente, os seus case 20 anos de historia nos escenarios, os seus espectáculos e as miles de representacións nos mellores teatros do mundo falan por si mesmos. Da a impresión que neste caso, máis que noutros, as palabras sobran para definilos. Fieis ao seu estilo de humor xestual e irreverente, espectacular e irónico, a compañía fai desta renuncia á linguaxe verbal, en realidade unha aposta absoluta pola linguaxe universal do xesto.

Nesta ocasión, preséntannos a súa visión do mundo das finanzas, do luxo e do furor consumista, da vida sana, da divinización das marcas.... completando unha obra absurda, e segundo as súas propias palabras, “incriblemente viciosa e corrupta”. Perfecta para tempos de crise.

¿E TI QUEN VES SENDO?

TALÍA TEATRO

¿E TI QUEN VES SENDO?

17 E 18 DE ABRIL ÁS 21:30 H.

TEATRO PRINCIPAL

Para gusto do que isto escribe, “¿E ti quen ves sendo?” foi a mellor obra da tempada do ano 2008 e, aínda que xa sei que esta opinión é por suposto moi discutible, tamén a mellor da pasada Feria de Teatro de Galicia. Cando rememoro os momentos máis divertidos que o teatro galego me fixo pasar nos últimos dez anos, por algures, sempre aparece unha obra de Talía Teatro. E esta, a que nos ocupa, non só non é ningunha excepción, senón que alcanza momentos dunha gran comicidade e brillante posta en escena.

O texto é unha adaptación en clave contemporánea do clásico “Anfitrión” de Plauto, realizada polo extraordinario cómico, contacontos, director de escena, escritor e actor que é Cándido Pazó, sen lugar a dúbidas un dos talentos máis realmente talentosos da nosa cultura. Para aqueles que teñan certa teima contra os textos teatrais clásicos, advertir dende aquí, que a concepción da obra, o espírito dos personaxes desdobrados e a propia linguaxe son radicalmente modernos e toda a función ten un ritmo áxil, mesmo vertixinoso, con diálogos ateigados de sarcasmo, ironía, dobres sentidos e humor puro e duro, demostrándose unha vez máis que a comedia para todos os públicos non ten por qué ser concibida como un insulto á intelixencia e que se poden crear espectáculos absolutamente exitosos e hilarantes, nos que a calidade e o respecto polo espectador afloran en cada unha das partes que compoñen a arquitectura da obra: nas aproximacións aos papeis dos actores, no escenario, na concepción do tempo teatral, no texto dramático, nos movementos....Todo en ¿”E ti quen ves sendo?” está tratado coa máxima seriedade, precisamente para conseguir esta obra de total comedia, intelixente, divertida e das que un sinte auténtico pracer como espectador de teatro.

"¿DORMES?"

8 DE ABRIL ÁS 21:30 H.

ENTRADA CON INVITACIÓN

O Taller de Creación Artística do I.E.S. García Barros estase a revelar como o ámbito de creación teatral máis orixinal do Concello da Estrada. E non sería xusto dicir só orixinal, senón tamén quizais faise obrigatorio engadir que é o que ten o discurso de máis profundidade e a maior preocupación pola estética, a imaxinación e a experimentación constante.

En cada espectáculo, están a demostrar que o éxito de público tamén se pode lograr con propostas que teñen como sinal de identidade o seu alonxamento absoluto da vulgaridade e dos recursos ao humor chabacano, para mostrar un culto irrenunciable a unha concepción preciosista e sorprendente do feito escénico, con espectáculos áxiles nos que se miman os detalles formais pero nos que estes, están sempre ao servizo dunha reflexión profunda.

Nesta ocasión, o taller reflexiona acerca da existencia física e imaxinada, entre o soño e a vixilia cun espectáculo unanimemente aplaudido e magnificamente criticado. E sobre todo, onde se pon de novo de manifesto o seu compromiso, a súa aposta por entender a arte como mensaxe, onde cómo se din as cousas é moi importante, pero o importante realmente é o que se di. E cando a arquitectura da forma, a beleza do que se ve, ten coma única función iluminar aquilo sobre o que se quere reflexionar é cando realmente falamos de teatro, cando realmente entendemos o teatro como a arte marabillosa, perturbadora, inspiradora e resplandecente que pode ser. Esa que produce eses lóstregos na conciencia e no espírito e que nos eleva tanto aos creadores como aos espectadores.